Super Kahramanlar Gerçek Olsaydı...

Bu yazı İklim Değişikliği - Blog Action Day 2009'a destek vermek için yazılmıştır.

--------           

Çizgi roman okur muydunuz çocukkken? Ben okurdum. Kovboy hayatı çok ilgimi çekmediğinden Teksas, Tommiks’e düşkün değildim pek. Ama kardeşimin Örümcek Adam, Mandrake ve Superman’lerini çok severek okurdum.


Bu super kahraman hikayelerinde genelde bir ortak tema vardır. Super Kahramanımızın yolu bir şekilde çılgın bir bilim adamıyla kesişir. Bu bilim adamı insanlık için çok önemli bir keşif yapmak üzeredir... ama mutlaka kötü adamlar bir şekilde bu durumdan haberdar olur, bu keşiften çok büyük paralar yada çok büyük güç kazanmanın planlarını yaparlar.. Tehditle, teşvikle, (ki bu bol miktarda para olur genelde) şantajla yada hiç olmadı bilim adamının ruhunu ele geçirerek, bu formülü alıp kendilerine güç kazandıracak fakat insanlığın zararına olacak şekilde kullanmaya yeltenirler. Tam herşey bitti derken super kahramanımız ve onun super güçleri devreye girer, kötü adamlar alt edilir, dünyamız ve insanlık böylece kurtarılmış olurdu...

Bu noktadan hareketle, dünyamızın bu gün içinde bulunduğu bir çok sorunun nedeninin super kahramanların gerçek olmayışından kaynaklandığını düşünüyorum. ;-) .... Çünkü; Bilim insanları yüzlerce güzel buluşa imza atıyor ama bunların dünyamıza zarar verecek formüllere dönüşmesine engel olunamıyor... Atomu parçalayablecek teknoloji geliştiriliyor, ama bu keşfin “bomba” olarak değerlendirilmesine (!) engel olabilecek bir kahraman çıkmıyor... Madam Curie tıp dünyası için çok önemli olan Radyum’u keşfediyor, ama yaşadığımız ortamları radyasyondan arındıracak super kahramanlar çıkmıyor... Biliminsanları artık önceki keşiflerinin insanlara verdiği zararı daha aza indirgeyecek formüller üretmeye çalışmakla uğraşıyor, ama her yeni keşif bizi biraz daha hasta ediyor... İnsanoğlunun bilim aşkı ozonu deliyor, atmosfere salınımı engellenemeyen sera gazları küresel ısınmayı hızlandırmaya devam ediyor, buzullar eriyor, iklimler değişiyor.... ama super kahramanlar bir türlü yardımımıza gelmiyor...

Ben bilimin insanlığın sedece ve sadece yararına kullanılmasının mümkün olduğuna inananlardanım. Ama bunun ucuz bir yolunun olmadığını da biliyorum. Zaten hep o “daha ucuz yöntem arayışları” dünyamızı bu hale getirmedi mi? Ne demişler “Pahalıdır vardır nimeti... ucuzdur vardır illeti...”

Eeeee peki bu durumda ne yapacağız? Bir super kahramanın gelip bizi kurtarmasını beklemeye devam mı edeceğiz? Tabi ki hayır! Bence her birimiz küçük birer super kahraman olmalıyız önce, sonra da gölgelerin gücü adına Voltran’ı oluşturmalıyız.... :-)

İnsanlığın çevreye verdiği zararı azaltabiliriz; bilinçli olalım, öğrenelim, öğretelim ve yaşadığımız çevreye karşı duyarlı olalım!

Unutmayın Voltran Evrenin Savunucusu’dur. :-)

Bu yazının ana fikri: Birlikten kuvvet doğar, asla benim küçük katkım neyi değiştirir ki demeyin!

10 yorum yap >:

aylak adam dedi ki...

gölgelerin gücü he-mande değil miydi ya :D

Sanish dedi ki...

gölgelerin gücü adinaaaaa voltran, voltran, voltraaaaannnnnnnn...:)

Neshela dedi ki...

aylak adam: evet, hem o hem de she-ra derdi... işte biz de he-man gücünde Voltran oluşturalım diyorum, çok şey mi istiyorum? ;-)

Sanish: bravo, mesajı almışsın, olay budur! ;-)

Jose dedi ki...

Neclacan senin yazını okurken benim aklım bambaşka yerlere gitti.. O karakterler ki bizim hayal dünyamızında baş kahramanlarıydı ve çocukken o dünyamızın heyecanı bambaşkaydı belkide. Hayallerimiz o kadar güçlüydüki gerçek dünya o hayalin büyüsünü bozamıyordu ve o kahramanlar bizimle yaşarlardı. Ama büyüdükçe galiba o hayal dünyası küçülüyor. Hatırlıyormusun Babam ve Oğlum filminin bir sanesinde 'deniz' babasına bir söz söylüyordu: insan büyüdükçe hayalleri küçülürmü diye.. belkide haklı kimbilir.. büyüdükçe gerçek hayata olan farkındalığımız hayal dünyamızı küçültüyor belkide.. hayallerimizin hiçbir zaman kaybolmaması, içimizdeki kahramanların hep yaşaması dileğiyle :)

Neshela dedi ki...

Josecan, yanılmıyorsam "öğretilmiş çaresizlik" diyorlar buna psikolojide... büyüdükçe yapabileceklerimize olan inacımızı kaybediyoruz o yüzden de hayallerimizi sınırlıyoruz galiba..

Bu arada blog yazmayı düşün mü sen? Blog olarak olmasa bile bence yazmalısın...

Jose dedi ki...

ilerde olabilir belki Neclacım :)yazmanın verdiği haz apayrı :) birde seninki kadar güzel feedbacklerim olursa daha nolsunn ;)

Sanish dedi ki...

evet golgelerin gucu adina, guc bende artik heeemannnnn mesajiydii ama ben kahramanlari birlestirdim..sekerim voltranin isin kilici zararli degil dimi..:)))) hala voltranda kararliyiz dimi.. hani mesaji aldik yaa ondan soruyorum..:))) yaziyi gercekten cok begendim neshelacim..

Neshela dedi ki...

Sanishcim, supersin yahu, güldürdün beni :-)) şu ışın kılıcı meselesine el atalım bakalım... Ben gördüğüm ilk Jedi'a soracağım bunu... Bilahare geri dönerim ;-)

Adsız dedi ki...

çok çoookkk çoookkk güzel bir yzı olmuş sanki gerçek bir köşe yzısı okuyormuş gibi hissettim okurken....yetenek dedikleri bu olsa gerek... okurken gerçekten de haklı ya dedirtiyor insana tekrar tebrik ederim teyyyzziiiiişşşşiiiimmmm...
nilden:D

Neshela dedi ki...

Saol tatliiişşşkom benim :-)